درانتظار اتفاقات خوب

به نام خدای دانه های انار

روزهای انتخاب رشته است و بچه های کنکوری درگیر اینکه کجا و چه بخوانند؟

حواسمان به انتخابمان باشد. هرچند این روزها درس و دانشگاه اعتباری آنچنان که قبل داشت را ندارد. ولی حواسمان باشد به انتخابمان. تحصیل را نه برای مدرک قاب شده و نه برای پرکردن اوقات فراغت و سرگرمی، برویم سراغ تحصیل برای اینکه بسازیم خودمان را، اطرافیانمان را، جامعه مان را وشاید آینده مان و زندگی آیندگان را. وقتی جایی برایمان امکان تحصیل هست هرچند کم و هرچند گاهی برطرف کننده نیازهایمان هم نباشد از آن به بهترین نحو استفاده کنیم. درست انتخاب کنیم. 

گفتند پدیده کنکور امسال!!وآیا واقعا کسی نپرسید که چرا؟ چرا رتبه برتر ریاضی که می رود برق شریف بخواند همانی که شاید غایت آمال خیلی از دانش آموزان ریاضی باشد بعداز 4 سال حس میکند علاقه اش کار و حرفه دیگری است؟و شاید این نابغه کنکور اصلا خودش پشیمان نباشد. که بعداز چهار سال قصد تغییر مسیر دارد. ولی سعی کنید از اول انتخاب درستی کنید، انتخابی که شمارا به جایی برساند که کاری هرچند ناچیز ولی مفید انجام دهید. بیایید در مسیری خودمان را قرار دهیم که بعدترهایمان نگویند" این آشی است که شما برای ما پخته اید!" همان حرف هایی را نگویند که شاید ما به قبل ترهایمان گفتیم. نقطه شروعی لازم است بیایید شروع به ساختن و یا شاید شروع به ترمیم کنیم.

+نمی خواهم شعار بدون عمل بدهم و امیدوارم نداده باشم.

+نمیدانم نفسم از جای گرمی بلند می شود یانه ولی لااقل کمی که نه بیایید در حد توان تلاش کنیم.

"ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم       هیچ نه معلوم شد آه که من چیستم

موج زخود رفته ای، تیز خرامید و گفت             هستم اگرمیروم، گر نروم نیستم"

اقبال لاهوری