درانتظار اتفاقات خوب

به نام مهربان ترین

راستش نمیدونم فرهنگ از کجا به کجا سرایت میکنه؟! از کوچه و خیابون ها به سینما سرایت میکنه؟ یا برعکس از سینما و تلویزیون سرایت میکنه به کوچه و خیابون ها؟! ولی اینو میدونم که فرهنگ مسریه!!

دیشب در طول فیلمی که یک ساعت و سی و دو دقیقه براش وقت گذاشتم، نزدیک یک ساعتش رو فحش های جورواجور و گاهی ناجور از زبون شخصیت هاش شنیدم!! کاری ندارم به اینکه این فیلم چه جوری از سد ارشاد گذشته؟!! یا اصلا چرا کل فیلم یه دیالوگ درست و حسابی نداشت که برات موندگار بشه؟! یا نویسندش چه سختی کشیده که نصف بیشتر دیالوگ ها فقط فحش بود؟! یا اصلا هدف از ساخت این فیلم چی بود؟! فقط سوالی که برام پیش میاد اینه که مردم با زن و بچه شون میرن سینما روشون میشه این فیلم هارو ببینند؟؟!!

یاد این پست جولیک میفتم و فکر میکنم، ما چه تلاشی میکنیم تا فرهنگمون رو روی پرده سینما به تصویر بکشیم؟!! 

از این بگذریم که نقش اول مرد فیلم هر چی فحش داد، آینه کردم که برسه به خودش! بس که بی ادب و بی فرهنگ و بی تربیت و بیشعور بود! (بیشعور فحش نیست، صفتی هست که به افراد فاقد شعور تعلق میگیره!) از این هم بگذریم که مردک با یه زنی یواشکی رابطه داره و زنش میفهمه و مرد میاد به زن یواشکیش میگه زنم بهم شک کرده و اون زن یواشکی هم میگه زنت چقدرشکاکه!!!!!!!!!

خلاصش کنم بیایید بافرهنگ باشیم، باادب باشیم، بددهن نباشیم، حرفای خوب بزنیم، فیلمای خوب بسازیم!