ورد زبونمه!
سه شنبه, ۱ اسفند ۱۳۹۶، ۱۲:۴۹ ب.ظ
به نام خدا
خدا! به حق دل عاشقان سرگردان
مرا به آنچه که بودم دوباره برگردان
به کدخداییِ آبادیِ به دور از عشق
نه این رعیّتِ خانه خراب و سرگردان
یقین که عشق و غمش حکم نان انسان است
ولی امان که اگر در گلو بماند نان!
جنابِ عشق عجب باغبان بی رحمی‌ست
دو لاله چیدن از آن باغ و این همه تاوان؟!
به قدر قدرت هرکس ستم سزاوار است
مگر که بید چه دارد برابر طوفان؟!
خدا! بریده‌ام از عشق و زندگی دیگر
به آیه آیه‌ی توبه، به جان الرّحمن...
"علی حیات بخش"
۹۶/۱۲/۰۱
آقاگل
