انسان کامل
به نام او که همیشه هست!
اولین بار و در بحبوحه مشغولیت ها که برای فرار از اجباری های تکراری دست به قفسه کتاب خواهرم بردم و "انسان کامل" را که فهرست عنوان هایش کمی تا قسمتی برایم جالب بود، به دست گرفتم هرگز فکر نمی کردم روزی با اشتیاق زیاد به صفحه 313 برسم. روزی بود که دوست داشتم تا آخر فصل را بخوانم و شد که حتی یک هفته گذشت و من یک سطر هم نخواندم. به هرحال کتابی بود که برای من ارزش خواندن داشت. رفیقی دارم که یک زمانی"عرفان حافظ" مطهری را می خواند و معتقد بود، اگر این کتاب هارا بدون نام نویسنده اش به خیلی هایی که آنچنان اشتیاقی برای خواندن کتابهای این معلم ندارند، پیشنهاد کنیم، حتما آن را با علاقه خواهند خواند. و من اولین بار بود که کتابی از این نویسنده را تا آخر خواندم. گاهی با نویسنده هم گامی کردم برای تحسین یک ارزش و گاهی خودم در زمره گروهی بودم که نویسنده آنهارا نقد کرده بود. طبق عادت همیشگی سطرهایی و بخش هایی از کتاب برایم های لایت شد:
+ارزش ارزشها در انسان "درد داشتن" است.
کلام انسان مثل خود اوست. چون کلام تنزل روح انسان است. تجلی روح انسان است.
انسانیت امری است که حتی مادیترین مکتب های عالم هم آن را انکار نمی کنند ولی درعین حال بامعیارهای مادی هم نمیتوان آن راشناخت.
خدا یک موجود پایان پذیر نیست واین تنها میدان بی پایان بشر است.
آزادی خودش کمال بشریت نیست، وسیله کمال بشریت است. با آزادی ممکن است انسان به عالی ترین مقامات برسدو ممکن است به اسفل السافلین سقوط کند.
Samira ..
