کامنت برگزیده
به نام خدا
بهارنارنج چندوقت پیش دعوت کرد که قشنگ‌ترین کامنتی که خوندیم رو منتشر کنیم و از اونجایی که حافظه‌م چندان یاری نمی‌کرد، بین کامنت‌های دریافتی اخیرم گشتم و یک کامنت برگزیدم.
کامنت هلیا استاد به پست معما:
"بنظر من یه جنگجو واقعی هستی. این ذات تلاشگر بودن تو وجودت بوده و احتمالا الان هم باید باشه. فقط ممکن یه وقتایی مثل همه آدما کم بشه."
خب این انتخاب نشون میده این روزها هر حرف و حرکتی رو که بخواد بهمون امید و انگیزه بده، با جون و دل پذیراییم.
توی همین گشت و گذارها رسیدم به جوابی که خودم به کامنتی توی پست از شبه سهراب‌ها گذاشته بودم و فکر کردم چه حرف‌های قشنگی زده بودم:
"بچه های تو این سن، به عاقبت کار فکر نمیکنند کسی هم بهشون نمیگه مگه عقلت نرسید؟! خودشون هم بعدش خودشون رو سرزنش نمی کنند، به لذت در لحظه فکر میکنند! شجاعتشون از اینجاها میاد:-)"
+ دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مُرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط بُرد، فقط بُرد...
+التماس دعا.
جناب قدح
