درانتظار اتفاقات خوب

به نام خدا

درست وسط مبحث مهمی سر کلاس، یکهو بین کشیدن غذا توی بشقاب، هنگام پوشیدن یک لباس، لحظه بلند شدن از روی صندلی، موقع شنیدن یک کلمه و در بسیاری از لحظه‌های معمولی زندگی که انگار همه چیز عادیست؛ یک دفعه حفره‌ای توی دلم باز می‌شود و همه وجودم را توی خودش می‌بلعد. کرخت می‌شوم و احساس ناتوانی می‌کنم. مردم به آن دلتنگی می‌گویند.